Kwetsbaarheid als kracht

Als ROC docent werk ik bij de opleiding Sociaal Werk. De studenten van het profiel Sociaal Cultureel Werk (SCW) hadden de opdracht gekregen om een project te bedenken met een maatschappelijk doel. Een duo had een bedrijf bedacht die trainingen ging geven op het MBO. Het doel was om eerstejaars studenten van het MBO te helpen met het ontwikkelen van hun identiteit ontwikkeling, zodat ze gerichtere keuzes gingen maken op het gebied van school en privé. Tijdens de training kwam de kracht van kwetsbaarheid prachtig naar voren!

De les

Het duo ging van start met de presentatie. Het begon met een uitleg over het project, daarna werden we verzocht om in de kring te komen staan.

De desbetreffende student gaf aan dat hij iedereen individueel in zijn kracht ging zetten. Mijn docentenhart werd van deze woorden warm. Ik hoorde om mij heen hier en daar wat ongemakkelijk gegiechel. Ik was nieuwsgierig hoe de groep erop zou reageren.

Na de eerste vijf personen werd het muisstil in de kring. Je zag dat studenten geraakt werden. Iedereen luisterde aandachtig mee. Hij had bij iedere student een apart verhaal. Hij toonde kwetsbaarheid maar gaf zijn medestudenten kracht. Er ontstond een wederkerige openheid in mijn klas die ik niet eerder had gezien. De emoties liepen hoog op. Studenten stelden zich open. Ik voelde allerlei emoties van trots, ongeloof, kwetsbaarheid en geluk. Daarbij lagen de zwangerschapshormonen ook nog eens op de loer!

Mijn kracht mijn kwetsbaarheid

 Toen was ik aan de beurt! Mijn kracht was kwetsbaarheid, persoonlijkheid en hij wist zeker dat ik een goede moeder werd. Bij het eerste moment dat hij mij aankeek vloeide de tranen in mijn ogen. Ik voelde warmte, oprechtheid, openheid en kwetsbaarheid. Nu ik het opschrijf pink ik weer een traantje weg.  Wat was ik trots op hem maar ook op de hele klas.

De klas toonden lef, kracht en openheid door zich kwetsbaar op te stellen. Allemaal mooie eigenschappen die bij het beroep van Sociaal Werker horen.

Het had een enorm effect achteraf op de groep. Ze gaven elkaar een knuffel en zochten steun. Een aantal weken later had ik met een student een ontwikkelgesprek. Daarin vertelde de student dat ze na die oefening veel positieve kracht had gekregen en dat ze er weer helemaal voor ging.

Een prachtige ervaring waarin ik mega trots ben op mijn mentorgroep. Dit laat zien dat ze gegroeid zijn in hun persoonlijke ontwikkeling en als groep. Ze durfden emoties toe te laten en te uiten.

Woorden zijn prachtig als ze kwetsbaarheid en kracht uitstralen. Hier kun je mijn lievelingswoorden vinden.

Dit stukje deed mij denken aan mijn lievelingsprogramma ‘Dream School’. Heb je al gekeken? Echt een aanrader! Kwetsbaarheid tonen en emoties laten de leerlingen daar moeilijk zien.

Wat zijn mijn emoties? Kan ik bij mijn gevoel? Kan ik deze inzetten om mijn gedrag te veranderen?

Neem de tijd voor het thema kwetsbaarheid in het onderwijs. Soms is leren niet alleen een theorie maar een gevoel.

Liefs,

Miss Bijnini