Jeetje, moet ik weer reflecteren.
Als echte koffie verslaafde zit ik steeds vaker in verschillende koffie tentjes. Als echte Delftse City Girl is dat natuurlijk in mijn mooie stadje Delft. Mensen die mij als Miss Bijnini volgen op Instagram en collega’s weten dat maandag mijn vrije dag is. Acht maanden geleden was deze vrije dag voor mijn gevoel voorbij. Ik had mij ingeschreven voor een supervisie traject waar reflecteren op jezelf centraal staat.
Mijn ervaring met reflectie
Ik had met mijn enthousiasme en mijn perfectionisme mij aangemeld voor een supervisie traject. Met de gedachte dat ik mijzelf ging ontwikkelen op het gebied van lesgeven. Ik ging er vooral heen met het idee om meer tips en tricks te krijgen. Deze gedachtes waren al snel verdwenen na de eerste 2 afspraken. Het was keihard werken!
Mijn vrije maandagen waren gevuld met supervisie. De ene week had ik een gesprek in Rotterdam en was mijn maandagochtend weg. En de andere maandag zat ik met koffie achter mijn laptop naar een leeg Word document te staren.
Jeetje, ik moest weer reflecteren. Weerstand, weerstand en nog meer dikke Weerstand!! Ik had dit al zoveel gedaan voor mijn studie ( 6 jaar gestudeerd) en was er wel een beetje klaar mee.
Maar als beginnende professional liep ik tegenallerlei zaken aan;
Weerstand, negativiteit, gedrag van studenten, organiseren van je onderwijs, werkdruk, pieken, dalen en collega’s. Je leert vanuit je opleiding alleen om te gaan met je vakkennis en niet over hoe te werken in teamverband.
Wat heeft reflectie mij geleerd?
Tijdens mijn supervisie stuitte ik tegen een aantal vragen op zoals; Hoe kun je je professionele identiteit behouden ten aanzien van je collega’s? Wie ben ik als professional? Hoe ga ik om met werkdruk? Hoe ga ik om met mijn grote verantwoordelijkheidsgevoel? Hoe behoud ik mijn positiviteit?
Deze bovenstaande vragen hielden mij de afgelopen 8 maanden bezig. Ik had mezelf nog niet ontdekt op dat gebied. Ik was daarin zoekende, ontdekkende en vooral in het begin enorm volgend. Wat mij enorm veel energie kostte.
Maar, door te reflecteren en af en toe even uit de achtbaan van het onderwijs stappen leerde ik mijn professionele identiteit te ontdekken. Door jezelf te zijn en er naar te handelen kun je ook andere collega’s en mensen in het onderwijs inspireren. Je hebt plezier in je werk en krijgt er energie van!
Dus daarom een dikke Hoera voor reflecteren en supervisie. Vandaag de dag hoop ik iedere beginnende- of ervaren docent een supervisie traject cadeau te doen. Het was voor mij echt een cadeau!
Ik heb geleerd om stil te staan te ademen en te ontdekken. Door jezelf de tijd te gunnen en door te reflecteren heb ik mijn identiteit ontdekt op het gebied van professionaliteit. Met het effect dat ik meer rust en ruimte heb in mijn werk.
Reflecteren is een MUSTHAVE!
Neem de tijd om stil te staan, want de wereld gaat al zo snel. Door stil te staan krijg je ruimte en inspiratie voor nieuwe ideeΓ«n. Reflectie kan je ontwikkelen.
Liefs,
Bijnini
