Ten eerste heb ik mij voorgenomen na het boeken om niet onvoorbereid te gaan paardrijden in IJsland. Ik rijd elke dinsdag paard op een manege. Dit helpt mij om in het ritme van paardrijden te blijven en vooral mijn techniek en mentale gesteldheid te laten groeien. Dat laatste benoem ik juist! Vaak denk je dat je fysiek voorbereid moet zijn. Uiteraard is dat ook zo! Maar vergeet niet dat een langere reis ook extra mentale uitdaging vraagt van jezelf. Niet iemand op terug te vallen dan alleen je zelf! Naast het paardrijden vind ik bijvoorbeeld het reizen ernaar toe ook al enorme uitdaging! Vroeger vond ik het al vreselijk om van Delft naar Noord Holland te reizen met de NS. Gelukkig heb ik dat ook overwonnen!Β
Ditmaal bewust gekozen om alleen te reizen. Ook omdat Gerrit niet kan paardrijden!
Misschien wel zoekende naar mijn eigen krachten, gedachtes en stiltes. Ik ben trots dat ik de stap heb genomen ook al kan de angst mij soms ook overrompelen als ik langs Schiphol rijd. Er is even geen weg terug zeg ik dan tegen mezelf. Bovendien wil ik dit ook niet. Maar ik weet wat ik moet achterlaten. Mingus & Gerrit. Daar denk ik nog maar even niet aan, want dan stromen de tranen langs mijn wangen!Β
Maar hoe zorg ik dat ik zelfverzekerd op ruitervakantie ga?Β